وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یک سینماگر در هر رشته ای که فعالیت می کند نیاز به مطالعه و کسب دانش دارد، این مسأله به ویژه برای فیلمنامه نویسان و کارگردانان جدی تر است. یک فیلمساز و فیلمنامه نویس باید در همه زمینه ها مطالعه کافی و دقیق داشته باشند و به ویژه باید متون مهم ادبیات داستانی را خوانده باشند و درام را بشناسند و بدانند که باید یک فیلمنامه را چطور بنویسند و آن را کارگردانی کنند.

این منتقد سینما ادامه داد: جدا از این مسأله این افراد باید راجع به حیطه کاری خود مطالعه کنند؛ ما نباید فراموش کنیم که سینما یک صنعت است و به صورت سرسام آوری در حال رشد است و هر روز جدیدتر از قبل می شود از این رو یک سینماگر اگر بخواهد موفق باشد باید جدا از مسائل محتوایی در مورد مسائل تکنیکی و چگونگی برخورد با آن نیز مطالعه کند. همچنین فیلمسازان باید در مورد ژانری که می خواهند در آن مبادرت به تولید اثر کنن مطالعه جدی داشته باشند، در غیر این صورت فیلم های شان محکوم به شکست خواهد بود.

کریمی سپس با بیان اینکه شما تصور کنید یک فیلمساز که می خواهد یک فیلم سیاسی مثلاً در مورد زندگی یک نماینده مجلس بسازد اما نمی داند که نماینده مجلس باید چه ویژگی های شخصیتی داشته باشد، آن وقت سرنوشت این فیلم چه خواهد شد؟ اظهار داشت: یک فیلمساز باید به این فکر کند که اثرش با عموم مردم ارتباط برقرار کند، نقص نداشته باشد، اگر در مورد هر شخصیتی می خواهد فیلم بسازد در رابطه با ویژگی های آن شخصیت مطالعه داشته باشد، تحقیق و پژوهش کند و تنها به دانسته های خود اکتفا نکند. متأسفانه ما در سینمای کشورمان اغلب با سینماگرانی روبرو هستیم که اغلب بدون مطالعه دست به تولید آثار خود می زنند و به همین علت اغلب فیلم های شان یا با شکست در گیشه و عدم اقبال عمومی مواجه می شوند و یا در نقطه مقابل نظر خواص را به خود جلب نمی کنند.

وی یادآور شد: بنده طی سال های اخیر بارها شاهد بوده ام که برخی افراد می گویند ما فرصت مطالعه کتاب نداریم و توسط گوشی و اینترنت مطالعه می کنیم در صورتی که به نظر من این کار غلط است چرا که اولاً ۹۰ درصد مطالبی که در اینترنت وجود دارد قابل استناد و اطمینان نیست و از سوی دیگر برخی از مطالب هم که قابل استناد است به روز نیست و بهتر است که هنرمند مطالعه به روز داشته باشد.

کریمی سپس با طرح این پرسش که نمی دانم سینماگران چرا آثار ادبی ایرانی را فراموش کرده اند؟ اظهار داشت: یکی دیگر از عمده مشکلات ما در سینمای کشور فیلمسازانی هستند که شیفته فرهنگ و ادبیات غرب هستند و می خواهند آثارشان را با بهره گیری از ادبیات اسطوره ای تولید کنند در صورتی که این کار بسیار غلط است چرا که ما باید بر اساس هویت و فرهنگ ملی مان مبادرت به تولید فیلم کنیم تا عموم مردم بتوانند با آن ارتباط برقرار نمایند.

این کارشناس فرهنگی تأکید کرد: بنده در همین نمایشگاه کتاب با آثار بسیار خوب ادبی ایرانی مواجه شدم که اگر از آن ها اقتباس صورت گیرد می تواند فیلم های ماندگار و ارزشمندی برای سینمای کشور به ارمغان بیاورد اما متأسفانه نه فیلمسازان ما در پی این اتفاق هستند و نه مسئولان سرمایه گذاری های لازم را در این زمینه انجام می دهند. افسوس که فیلمسازان و هنرمندان ما ادبیات را به طور کل کنار گذاشته اند و بیشتر وابسته به ادبیات و فرهنگ غرب شده اند که هیچ سنخیت و قرابتی با فرهنگ و هویت ملی ما ندارد.

وی در پایان این گفتگو تصریح کرد: سبک زندگی ما متأثر از دین و اخلاقیات است در صورتی که سبک زندگی غربی این گونه نیست و به همین علت فیلم هایی که از روی سبک زندگی غربی تولید می شوند اغلب به مذاق مردم خوش نمی آیند و بدل به آثار خنده آوری می شوند که معلوم نیست مسئولان چرا و به چه دلیل برای تولید آن ها بودجه های هنگفتی را هدر داده اند؟